“Alle leuke dingen vielen weg”
In juli 2020 stond er een interview met Shanta Sookram in NRC. Shanta had 3,5 maand daarvoor te horen gekregen dat ze haar baan als passagiersassistent op Schiphol verloor. Haar contract werd, net als dat van vele andere flexwerkers en uitzendkrachten, niet verlengd.
Shanta vertelde in het interview dat ze zich als alleenstaande moeder van twee kinderen suf solliciteerde: de uitkering van €990 per maand was simpelweg niet voldoende. Ze stond open voor elke baan, maar het wilde nog niet lukken.
Reacties van wildvreemden
“Het was ongelooflijk wat er gebeurde na het interview. Ik zat in die tijd behoorlijk in een dip: onverwacht was ik mijn baan kwijt en daarmee heel veel meer: ook mijn financiële zekerheid en het plezier dat ik elke dag op mijn werk had. Alle leuke dingen vielen weg. En toen kreeg ik door dat interview ineens reacties van wildvreemde mensen. Er werd mij financiële steun aangeboden, ook van mensen die ik helemaal niet kende. Het maakte me emotioneel: ongelooflijk dat iemand die je niet kent geld aan je overmaakt, zodat je op je verjaardag iets leuks met je kinderen kunt doen!”
Altijd gewerkt
“Voordat ik bij Schiphol aan het werk ging, heb ik heel veel verschillende banen gehad, altijd via uitzendbureaus: bij La Place, de Jaarbeurs in Utrecht, de Huishoudbeurs. Mijn laatste baan voor Schiphol was als huishoudelijke hulp in de thuiszorg. Werk dat ik graag deed, maar waarmee ik financieel niet rond kwam toen ik na mijn scheiding in 2018 alleen met mijn kinderen kwam te staan. Ik moest dus iets anders vinden. Hoe blij was ik toen ik in 2019 bij Schiphol aan de slag kon! Als passagiersassistent bracht ik passagiers in karretjes of in hun rolstoel naar de vliegtuigen. Ik genoot van het werk en was van plan daar heel lang te blijven werken.”
Vol vertrouwen solliciteren
“En toen kwam mijn ontslag, veroorzaakt door de coronamaatregelen. Ik heb nooit moeite gehad met het vinden van een baan en ging ook vol vertrouwen solliciteren. Maar ik kwam nergens binnen, alles lag even stil. Ik heb me suf gesolliciteerd. Uiteindelijk kon ik, na een maand of 5 zonder werk te hebben gezeten, aan de slag als tramconducteur bij de RET in Rotterdam. Dat vond ik een heel heftige baan: ik ervoer veel agressie op de tram en zat de hele dag in discussies over bijvoorbeeld het wel of niet dragen van een mondkapje. Ik voelde aan alles dat dit mijn baan niet was, het werd me echt te veel. Toen ik vervolgens met coronaklachten thuis kwam te zitten, ben ik in gesprek gegaan met mijn leidinggevende. We hebben toen samen besloten dat mijn contract niet verlengd zou worden.”
Contact met Fast Forward
“In de tussentijd had een andere onbekende contact met me gezocht, nog steeds door dat interview in NRC: Maud, eigenaar van Fast Forward. De journalist van de krant mailde Mauds e-mail door, waarin ze aanbood me te helpen een andere baan te vinden. Die mail heb ik een paar dagen gelaten voor wat het was. Ik had namelijk net die baan bij de RET als tramconducteur gevonden. Uiteindelijk ben ik toch met haar in gesprek gegaan wat ben ik daar achteraf blij mee!”
Start van mijn loopbaantraject
“Na een aantal gesprekken heeft Maud me gekoppeld aan loopbaancoach Nienke Douma. Zij bracht me op ideeën waar ik zelf niet op zou komen. Ik wilde weer aan de slag gaan in de thuiszorg, ook al wist ik dat dat financieel lastig zou worden. Door de gesprekken met Nienke zag ik echter ook andere mogelijkheden. Uiteindelijk werd mij wel duidelijk dat ik het liefst als secretaresse zou gaan werken en dat dat ook bij me paste. Ik had daar echter geen opleiding voor. Samen met Nienke ben ik toen op zoek gegaan naar een passende opleiding en daar heb ik me voor ingeschreven. Wel moest ik, om te kunnen starten, een baan als secretaresse hebben. Ik had nog tot september 2021, dus dat zou wel goed komen. Dacht ik.”
Doorzetten moet
“Ik heb ontzettend veel sollicitaties de deur uit gedaan. Nienke hielp me met het maken van een goed CV, met de motivatiebrieven en met de voorbereiding van de gesprekken. Toch kreeg ik steeds weer een afwijzing omdat ik geen ervaring had. Terugkijkend kan ik dan wel zeggen dat het een heel succesvol loopbaantraject is geweest, maar toen ik er nog middenin zat, had ik bijna de hoop opgegeven. Ik moest een baan als secretaresse vinden, anders kon de opleiding ook niet doorgaan. Ik heb mezelf echt meerdere malen moeten oppeppen om wéér een sollicitatie de deur uit te doen. En net voordat ik me erbij had neergelegd dat het niets zou worden, kreeg ik een aanbod. Van drie organisaties tegelijkertijd nota bene.”
Gunfactor
“Op het moment dat ik echt dacht dat het allemaal voor niets was geweest, kon ik dus aan de slag in een baan die ik zo graag wilde. Ik werk nu vier dagen in de week als secretaresse bij de Raad voor het Openbaar bestuur en ga één dag in de week naar school. Eén van de redenen dat ik deze baan heb gekregen, is dat het me werd gegund. Eerst door Maud, die mijn interview las. En vervolgens door de collega bij de Raad die me heeft aangenomen. Zij geloofde in mijn potentie, al had ik nog niet de ervaring die de andere sollicitanten wel hadden. Af en toe moet je, naast het blijven doorzetten dus, ook gewoon een beetje geluk hebben.”
Eind goed al goed
“Soms kan ik het nog niet geloven. Van een uitkering naar een baan bij het Ministerie. Met een contract daar (niet bij een uitzendbureau) en in een functie die ik zo graag wilde, maar waar ik geen ervaring in had. Zonder het loopbaantraject was dit allemaal niet gelukt, dan had ik deze stap nooit durven maken. Ik ben ontzettend dankbaar voor wat er op mijn pad is gekomen en zou iedereen willen zeggen: ‘Ga door, geef niet op, blijf dromen!’.”
Reactie van Maud, eigenaar Fast Forward
“Toen ik het interview met Shanta in de krant las, dacht ik meteen: “Hier kunnen we toch iets aan dóen?!” Een jonge vrouw, die samen met haar twee kinderen van een uitkering moest rondkomen terwijl ze heel graag wilde werken! Wij werkten toen net samen met Doorzaam, een organisatie die uitzendkrachten helpt om te investeren in hun duurzame inzetbaarheid. Zij gaven uitzendkrachten de mogelijkheid om gesprekken te voeren met een loopbaancoach en er was ook budget voor eventuele scholing of andere interventies.
Ik heb toen contact opgenomen met de journalist van NRC om met Shanta in contact te komen. Ik vergeet nooit wat Shanta tegen me zei na ons eerste contact: “Dank dat je me weer hebt laten dromen!”
Gelukkig hebben we voor Shanta ook voorbij haar dromen kunnen helpen en volgt ze nu een opleiding én heeft ze een baan die bij haar past. Blijer kun je mij niet maken!
Interesse in een loopbaantraject?
Neem contact op!
085-0444444
info@ffw.nu